تاثیر منفی نحوه نشستن بر حافظه
تاریخ انتشار: ۲۱ آبان ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۰۶۶۲۲۸
به گزارش هلث، قوز کردن شانهها و قوس دادن به پشت در حین تایپ کردن در رایانه میتواند فشار بیشتری بر روی باسن، گردن و کمر شما وارد کند.
این مورد نه تنها موجب ناراحتی میشود، بلکه وضعیت بدنی نامناسب میتواند بر سلامت جسمانی ما به روشهای دیگری تاثیر بگذارد که شامل افزایش خطر سوزش سر دل، بیاختیاری ادرار یا یبوست است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در تحقیق انجام شده در سال ۲۰۱۷ که در بیوفیدبک منتشر شد، محققان رابطه بین وضعیت بدن و یادآوری خاطرات مثبت یا منفی را بررسی کردند. خاطرات مثبت بهعنوان خاطرات مرتبط با احساسات توانمندسازی یا خوشبینی شناسایی شدند. خاطرات منفی شامل احساسات درماندگی، ناامیدی یا شکست بودند.
پژوهشگران به بیش از ۲۰۰ دانشجوی کالج آموزش دادند که در حالت خمیده یا عمودی بنشینند در حالی که خاطرات منفی را در ذهن مجسم میکنند و سپس خاطرات مثبت را قبل از تغییر وضعیت و تکرار تمرین یادآوری حافظه در ذهن مرور کنند.
در حالی که یافتههای این تحقیق نشان میدهد که شرکتکنندگان خاطرات مثبت را در حالت ایستاده راحتتر به خاطر میآورند، ۸۶ درصد از دانشجویان گفتند که خاطرات منفی در حالت خمیده راحتتر در ذهن نقش میبندند. به این ترتیب، فردی که بیشتر روز خود را در حالت خمیده سپری میکند، ممکن است بیشتر بر روی خاطرات منفی تمرکز کند، بنابراین پژوهشگران بر اهمیت ارتقای آگاهی متخصصان سلامت روان در مورد وضعیت مناسب برای حمایت از بیماران در به حداقل رساندن علائم افسردگی تاکید کردند.
کارشناسان موسسه بهداشت رفتاری مونتاری (Montare) که در این تحقیق شرکت نداشتند، دیدگاه بالقوهای را در مورد این یافتهها ارائه کردند و توضیح دادند که وضعیت خمیده بهطور سنتی حالتی از شکست را تجسم میدهد. همان انرژی ممکن است در افکار ما نفوذ کند و احساسات منفی و خاطرات ناخوشایند را برانگیزد برعکس، ایستادن در حالت قدرتی که اغلب در تمرینهای یوگا دیده میشود احساس اعتماد به نفس و قدرت درونی فرد را افزایش دهد.
وضعیت نامناسب بدن، افراد بسیاری را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار میدهد. در تحقیق منتشرشده در سال ۲۰۲۰ که در iScience منتشر شد، بیش از ۶۵ درصد از کل ۵۹۵هزار و ۵۷ کودک در چین که تحت غربالگری وضعیت قرار گرفتند، وضعیت بدنی ضعیفی داشتند. همانطور که قبلا ذکر شد، حفظ وضعیت بدنی مناسب ممکن است به کاهش علائم افسردگی کمک کند و به ما اجازه دهد تا خاطرات مثبت بیشتری را تجربه کنیم. حتی اگر بیشتر روز خود را در حالت نشسته میگذرانید، نکاتی وجود دارد که میتوانید برای صاف و راست نگه داشتن بدن خود از آن ها استفاده کنید.
کلینیک مایو ایالاتمتحده توصیه کرد که وقتی روی صندلی اداری مینشینید، مطمئن شوید که صندلی در ارتفاعی تنظیم شده است که به هر دو پا اجازه میدهد صاف روی زمین قرار گیرد. صندلی نباید آنقدر پایین باشد که زانوهای شما بالاتر از باسن قرار بگیرند. بین قسمت جلوی صندلی و پشتی زانوها فاصله کمی بگذارید. در مرحله بعد، مطمئن شوید که پشت شما توسط خود صندلی یا با قرار دادن یک بالش کمری در قسمت پایین کمرتان حمایت میشود. شما باید صفحه رایانه خود را در سطح چشم خود تنظیم کنید، شانههای خود را شل کنید و سر و گردن خود را روی مرکز بدن خود قرار دهید. هنگام استفاده از صفحه کلید، بازوهای خود را موازی با زمین نگه دارید.
منبع: خبرگزاری ایسنامنبع: قدس آنلاین
کلیدواژه: نحوه نشستن حافظه خاطرات مثبت خاطرات منفی وضعیت بدن
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۰۶۶۲۲۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
روایت یک کارگردان از فیلمسازی در نوجوانی/ چیزی جز گوشی لازم نیست
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از ستاد خبری جشنواره آسمون، اولین دورهمی آسمونیها در جشن ۱۰ سالگی فعالیت بادبوم ویژه فعالیتهای سینمایی نوجوانها در مجموعههای سینمایی و تلویزیونی، با حضور حمید امامی دبیر جشنواره و محمدرضا خردمندان کارگردان سینما و جمعی از هنرمندان در خانه هنرمندان برگزار شد.
ابتدا، سید حمید امامی مدیر بادبوم به آغاز فعالیت بادبوم در سال ۹۲ پرداخت و از خانوادههای بچههای عضو بادبوم قدردانی کرد و افزود: از تمام پدر و مادران بچههای عضو بادبوم برای اینکه این سالها با ما ساختند درحالی که بارها موقعیت بادبوم عوض شد، تشکر میکنیم.
دبیر جشنواره «آسمون» از آغاز یک جشنواره جدید خبر داد و اضافه کرد: امروز آغاز رسمی جشنواره «آسمون» است؛ این جشنواره ویژه تولید محتوا برای بچههای ۹ تا ۱۸ سال خواهد بود.
امامی با بیان اینکه موضوعات و جوایز و تمام جزییات جشنواره در asemoonfest.ir آمده است، تاکید کرد: سعی شد موضوعاتی انتخاب شود که کاملا مربوط با نسل ضد و دهه هشتاد و نودیها باشد چون میخواهیم ثابت کنیم نوجوانها میتوانند آینده خودشان را شکل بدهند.
برای فیلمسازی از خودتان شروع کنید
سپس، محمدرضا خردمندان کارگردان سینما در توصیههایی برای نوجوانانی که قصد دارند در عرصه فیلمسازی و بازیگری فعالیت کنند، گفت: من خودم در سینما کارم را با فیلم کوتاه و آثار ارزانقیمت شروع کردهام. کسانی که میخواهند کارگردانی و بازیگری را در آینده دنبال کنند، از خودشان و تجارب و خاطراتشان شروع کنند.
وی اضافه کرد: تمام آنچه که شما هستید و تجریه شخصی دارید و آن چیزهایی که هویت شماست برای شروع فیلمسازی به شما کمک خواهند کرد. یک فیلمساز و نویسنده اول چیزی که برای شروع نیاز دارد، ایده است. من در ابتدای راه یک توصیه دارم، به تجربیات شخصی خودتان رجوع کنید چون بهترین ایده فیلمسازی از خودتان و خاطرات شماست پس در خاطراتتان جستجو کنید که چه لحظاتی در زندگی دارید که شما را تحت تاثیر قرار داده و آن اتفاق را به خوبی میشناسید چوم همراه با رنج و حس غرور و ... است و نسبت به آن اطلاعات کامل دارید و همینها قابلیت ساخت یک فیلم کوتاه را به شما خواهد داد چراکه به ابعاد آن اشراف دارید.
وی به ذکر نمونههایی از تجارب مشترک بچهها پرداخت و عنوان کرد: درباره دوچرخه و شغل پدرتان و موضوعاتی که بهخوبی آن را میشناسید، فیلم بسازید. موضوعاتی که جزییات قابل لمسی از آنها در ذهن داشته باشید که همگی برآمده از تجربه شخصی شماست. همه فیلمسازان بزرگ اولین داستان و شعر و فیلم را از تجربه درونی و غنی شده خودشان ساختهاند. البته اینکه آیا این خاطرات بهتنهایی برای ساخت فیلم کافی است، باید بگویم خیر! بلکه باید به آنها واقعیت و تخیل اضافه کنیم تا فیلم به یک اثر هنری تبدیل شود.
کارگردان «بیست و یک روز بعد» تجاربی از فیلمسازی خود را با نوجوانها به اشتراک گذاشت و گفت: من وقتی نوجوان بودم در اوایل دهه ۷۰ یک همکلاسی داشتم که شرایط اقتصادی خوبی نداشت و همین موجب مشکلاتی میشد که مدیران مدرسه قصد داشتند او را اخراج کنند و این سوژه برای من محور یک داستان شد چون او را بهخوبی میشناختم. من این داستان را با چاشنی تخیل نوشتم و چاپ شد و اولین تجربه نویسندگی من رقم خورد و من فهمیدم میتوانم از خاطراتم داستان بنویسم. در ادامه من برای فیلمسازی از این روش استفاده کردم و فیلم «بیست و یک روز بعد» که قصه ای واقعی داشت را ساختم که درون مایه تخیل به آن آمیخته شد تا بتوانیم در فیلم حرفی داشته باشیم.
خردمندان خطاب به حاضران گفت: توصیه میکنم تجربیات و خاطرات خودتان را درباره موضوعات و دوستانی که بهشدت آنها را میشناسید، بنویسید این کار برای شما تولید داستان میکند. بهنظرم فیلم ساختن بهشدت ارزان و آسان شده و هیچ چیز جز گوشی موبایل برای فیلمسازی لازم نیست و این امکاناتی است که در دست همگی قرار دارد.
وی در پایان بیان کرد: بچههایی که میخواهند بازیگر شوند باید ده برابر یک نقش را در زندگی روزمره خودشان بازی کرده باشند و دهها قدم از یک تست بازیگری جلوتر باشند و یاد بگیرند که تقلید کنند و افعال دیگران را شبیهسازی کنند و برای نقشهای مختلف شناسنامه درست کنند. مدل راه رفتن، حرف زدن و فکر کردن زندگی افراد و مشاغلی مثل نجار، بنا و پزشک را مرور کنند تا آماده همکاری با یک فیلم باشند.
کد خبر 6090133 عطیه موذن